Ένας από τους πλέον διαβόητους διπλούς πράκτορες της περιόδου του Ψυχρού Πολέμου, ο Βρετανός Τζορτζ Μπλέικ, που ενήργησε ως κατάσκοπος για τη σοβιετική KGB τη δεκαετία του 1950 που στη συνέχεια διέφυγε στη Μόσχα, πέθανε σε ηλικία 98 ετών.
«Σήμερα, ο θρυλικός…Τζορτζ Μπλέικ δεν υπάρχει πια. Αγαπούσε ειλικρινά τη χώρα μας, θαύμαζε τα επιτεύγματα του λαού μας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου», δήλωσε όπως δήλωσε ο εκπρόσωπος της ρωσικής Υπηρεσίας Εξωτερικών Πληροφοριών Σεργκέι Ιβάνοφ στο πρακτορείο Sputnik.
O Τζορτζ Μπλέικ ήταν ο τελευταίος μιας σειράς Βρετανών κατασκόπων η δουλειά των οποίων για λογαριασμό της ΕΣΣΔ εξέθεσε τις βρετανικές υπηρεσίες πληροφοριών όταν ανακαλύφθηκε, στο αποκορύφωμα του Ψυχρού Πολέμου. Η Βρετανία ανέφερε πως ο Μπλέικ είχε εκθέσει τις ταυτότητες εκατοντάδων δυτικών πρακτόρων στην ανατολική Ευρώπη τη δεκαετία του 1950, κάποιοι εκ των οποίων εκτελέστηκαν.
Σαν… κατασκοπική ταινία
Η υπόθεσή του ήταν μία από τις πιο διαβόητες του Ψυχρού Πολέμου, μαζί με αυτήν ενός κύκλου Βρετανών διπλών πρακτόρων γνωστών ως «Cambridge Five».
Ο ίδιος αποκαλύφθηκε ως κατάσκοπος των Σοβιετικών το 1961 και καταδικάστηκε σε φυλάκιση 42 ετών στη φυλακή Wormwood Scrubs στο Λονδίνο. Ωστόσο απέδρασε το 1966 με τη βοήθεια άλλων κρατουμένων και δύο ακτιβιστών και φυγαδεύτηκε από τη Βρετανία με τροχόσπιτο.
Διέσχισε τη δυτική Ευρώπη χωρίς να εντοπιστεί και πέρασε το Σιδηρούν Παραπέτασμα, φτάνοντας στο Ανατολικό Βερολίνο. Έζησε το υπόλοιπο της ζωής του στη Σοβιετική Ένωση και μετέπειτα στη Ρωσία, όπου αντιμετωπιζόταν ως ήρωας.
Σε συνέντευξή του στο Reuters στη Μόσχα το 1991, είπε ότι πίστευε ότι ο κόσμος βρισκόταν στην αυγή του κομμουνισμού. «Ήταν ιδεώδες που, αν είχε υλοποιηθεί, θα άξιζε την προσπάθεια» είχε πει. «Νόμιζα ότι μπορούσε να γίνει πραγματικότητα, και έκανα ό,τι μπορούσα για να βοηθήσω στη δημιουργία μιας τέτοιας κοινωνίας. Δεν αποδείχθηκε δυνατόν. Αλλά νομίζω πως είναι μια ευγενής ιδέα, και πιστεύω ότι η ανθρωπότητα θα επιστρέψει σε αυτήν».
Συλλυπητήριο μήνυμα Πούτιν
Σε συλλυπητήριο μήνυμα από το Κρεμλίνο, ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν είπε ότι ο Μπλέικ ήταν ένας επαγγελματίας μεγάλης ζωντάνιας και θάρρους, η συμβολή του οποίου στην παγκόσμια στρατηγική ισορροπία και την ειρήνη ήταν καθοριστική. «Η μνήμη αυτού του θρυλικού ανθρώπου θα διατηρηθεί για πάντα στις καρδιές μας» έγραψε.
Ο Μπλέικ γεννήθηκε στο Ρότερνταμ στις 11 Νοεμβρίου 1922 από Ολλανδή μητέρα και Αιγύπτιο Εβραίο πατέρα βρετανικής υπηκοότητας. Διέφυγε από την Ολλανδία στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο αφού συμμετείχε στην αντίσταση ως αγγελιοφόρος και έφτασε στη Βρετανία τον Ιούνιο του 1943.
Κατατάχτηκε στο βρετανικό πολεμικό ναυτικό και μετά άρχισε να εργάζεται για την ΜΙ6 το 1944. Μετά τον πόλεμο υπηρέτησε για λίγο στο Αμβούργο και μελέτησε ρωσικά στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ πριν αποσταλεί στη Σεούλ, όπου συνέλεγε πληροφορίες για τη Βόρεια Κορέα, την Κίνα και τη σοβιετική Άπω Ανατολή.
Συνελήφθη και φυλακίστηκε όταν οι Βορειοκορεάτες κατέλαβαν τη Σεούλ στον πόλεμο της Κορέας. Όσον ήταν στις βορειοκορεατικές φυλακές έγινε κομμουνιστής, διαβάζοντας τα βιβλία του Καρλ Μαρξ, ενώ εξοργίστηκε για τους αμερικανικούς βομβαρδισμούς στη Βόρεια Κορέα.
Η καριέρα στην ΜΙ6
Απελευθερώθηκε το 1953 και επέστρεψε στη Βρετανία. Το 1955 απεστάλη στο Βερολίνο από την ΜΙ6, όπου συνέλεγε πληροφορίες για Σοβιετικούς πράκτορες, μα επίσης διέρρεε μυστικά στους Σοβιετικούς για τις βρετανικές και αμερικανικές επιχειρήσεις. «Συναντούσα έναν Σοβιετικό σύντροφο περίπου μια φορά τον μήνα» είπε σε συνέντευξή του το 2012, που δημοσιεύτηκε σε ρωσική εφημερίδα.
Εν τέλει αποκαλύφθηκε από έναν Πολωνό που αυτομόλησε. Μεταφέρθηκε πίσω στη Βρετανία, όπου καταδικάστηκε και φυλακίστηκε. Όταν απέδρασε άφησε πίσω του τη σύζυγό του, Τζίλιαν, και τα τρία παιδιά τους. Όταν η Τζίλιαν πήρε διαζύγιο, ο ίδιος παντρεύτηκε μια γυναίκα στην ΕΣΣΔ, την Άιντα, με την οποία έκανε έναν γιο, τον Μίσα. Εργαζόταν σε ινστιτούτο εξωτερικών υποθέσεων μέχρι που συνταξιοδοτήθηκε μαζί της σε μια ντάτσα έξω από τη Μόσχα.
Ο Μπλέικ, γνωστός με το ρωσικό όνομα Γκεόργκι Ιβάνοβιτς, τιμήθηκε με παράσημο από τον Πούτιν το 2007 και έλαβε τον βαθμό του αντισυνταγματάρχη στην KGB, λαμβάνοντας την αντίστοιχη σύνταξη. Ο ίδιος σε συνέντευξή του στα 90 του χαρακτήρισε τα χρόνια εκείνα τα πιο ευτυχισμένα και ειρηνικά της ζωής του, ενώ είπε ότι δε μετάνιωνε για τίποτα: «Κοιτώντας πίσω στη ζωή μου, όλα φαίνονται λογικά και φυσικά» είχε πει, περιγράφοντας τον εαυτό του ως ευτυχισμένο και τυχερό.
Πηγή: topontiki.gr
