Για τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις στο χώρο της Τέχνης μίλησε, μεταξύ άλλων, καλεσμένος στο Ενώπιος Ενωπίω ο Πάνος Μουζουράκης. Δεν δίστασε μάλιστα να αναφερθεί και σε μία προσωπική του εμπειρία όταν ήταν 14 ετών.
«Πρέπει να σταματήσει αυτή η μάχη με την μαυρίλα και το κακό… Φοβάμαι πάρα πολύ να σηκώσω το δάχτυλο μου και να δείχνω κάποιον, χωρίς να ξέρω όλα τα στοιχεία. Δεν ξέρω τι ακριβώς γίνεται. Καταλαβαίνω ότι είμαστε σε μια εποχή που πρέπει να μιλήσουμε και να στηρίξουμε» είπε.
«Έχω περάσει κι εγώ από παρόμοια φάση» πρόσθεσε και συνέχισε: «Υπάρχει πολύ κόσμος που έχει ζήσει κάτι τέτοιο. Δεν γίνεται μόνο στο χώρο του θεάτρου και του θεάματος. Μιλάμε για το θείο, για τον οικογενειακό φίλο, για τον μπάρμπα στο καφενείο που με έβαλε σε ένα αμάξι και με πήγε σε ένα δάσος. Με στιγμάτισε αυτή η εμπειρία στα 14 μου και δεν το είχα πει ούτε στην μάνα μου μέχρι τα 23 μου. Καταλαβαίνω πως είναι να αισθάνεσαι τις ενοχές και να κλειδώνεσαι μέσα σου… Έχω 4-5 φίλους που έχουν δεχθεί κάτι ανάλογο. Πρέπει να αλλάξει. Να τους κρεμάσουμε στο Σύνταγμα; Που θα μπούνε τα όρια; Τα όπλα, τα ναρκωτικά και η παιδεραστία είναι οι μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου».
«Του έριξα χαστουκάκι γιατί έκανε ότι λιποθυμούσε»
Για τον γνωστό τραγουδιστή και τα νεύρα του ως παιδί μίλησε η μητέρα του. Κάποια στιγμή ανέφερε ένα στοιχείο του που την έκανε να ανησυχεί παλιότερα.
«Κάποιες φορές σαν να λιποθυμούσε και με λαχταρούσε αυτό το πράγμα εμένα και κάποια στιγμή ρώτησα και τον γιατρό και μου είπε κοίταξε μήπως το κάνει από νεύρο. Αν έχει ένα παιχνίδι και του το πάρει ο άλλος, μήπως κάνει πάλι το ίδιο. Το δοκίμασα μια μέρα που είχε μια φυσαρμόνικα που του το πήρε ο αδερφός του ο μεγάλος και αμέσως λιποθύμησε. Λέω έτσι είσαι; Του έδωσα ένα χαστουκάκι, συνήλθε κι ήταν όλα καλά» είπε ο Πάνος Μουζουράκης.
Το σημάδι από τον πατέρα του
Ο Πάνος Μουζουράκης αναφέρθηκε στο χαμό του πατέρα του, για τον οποίο έχει γράψει και τραγούδι.
«Το μισό τραγούδι για τον μπαμπά μου το έγραψα στο αεροδρόμιο επιστρέφοντας από την Κωνσταντινούπολη στην Αθήνα, όταν με πήραν τηλέφωνο για να γυρίσω να τον βρω. Το άλλο μισό το έγραψα στο νοσοκομείο στον διάδρομο. Αυτά τα πράγματα είναι πυρηνικά. Ήταν ο μπαμπάς μου που το έγραψε και σε εκείνον το έχω αφιερώσει» είπε.
«Είχαμε συμφωνήσει ότι όποιος φύγει πρώτος θα δώσουμε ένα σημάδι στον άλλον αν υπάρχει κάτι μετά. Τη μέρα που με πήρε ο αδερφός μου στις 7 το πρωί και που είπε ότι έφυγε ο μπαμπάς, καθόμουν στο κρεβάτι και σκεφτόμουν. Πίσω μου κοιμόταν η Μαρία και νιώθω ξαφνικά ένα χάδι στην πλάτη. Νόμιζα ότι είχε ξυπνήσει αλλά γύρισα και κοίταξα και εκείνη κοιμόταν. Ήταν τόσο αληθινό το άγγιγμα για να γυρίσω. Απλά χαμογέλασα…».
Πηγή: newsbeast.gr, zappit.gr
