Το ψάρι ήταν ένα από τα μεγαλύτερα που είχε δει. Για να τα καταφέρει χρειάστηκε υπομονή και σωστή στρατηγική. Το τελικό αποτέλεσμα δικαίωσε ολόκληρη την παρέα…
Ο λόγος για ένα μεγάλο μαγιάτικο που εμφανίστηκε ξεχωριστά από το υπόλοιπο κοπάδι. Ο ψαροντουφεκάς έπρεπε να κάνει τις σωστές κινήσεις και τα κατάφερε. Στο βίντεο βλέπουμε τα τελευταία λεπτά της προσπάθειας, με τον ίδιο να περιγράφει στο boatfishing.gr όλα όσα έζησε:
«Κρατώντας στο χέρι το δυνατό διλάστιχο 115 είναι η σειρά μου να βουτήξω. Βρίσκομαι να χαλαρώνω πάνω απ’ τον τόπο ενώ δίπλα μου ο Κώστας κρατώντας το 90αρι του με προσέχει. Δευτερόλεπτα αργότερα και ενώ παίρνω τις τελευταίες ανάσες πριν εγκαταλείψω την επιφάνεια ένας υπόκωφος θόρυβος διαταράσσει την απόλυτη ηρεμία που επικρατεί. Είναι ο Κώστας ο οποίος έχει αντιληφθεί την είσοδο των μεγάλων θηρευτών! Μαγιάτικα. Ένα κοπάδι γύρω στα 30 ψάρια βάρους 15 έως 18 κιλών κάνει την εμφάνιση του απ’ τα αριστερά και σε βάθος γύρω στα 13 μετρα.
”Ψαρούκλες” σκέφτηκα. Μόνο που λίγα μέτρα πιο μπροστά, στο ίδιο βάθος και ξεκομμένο απ’ το κοπάδι ένα πλάσμα ξεχωριστό ξεπροβάλλει σε μπλε φόντο, ένα ψάρι αγέρωχο χωρίς καμία αίσθηση φόβου, ένας πραγματικός γίγαντας των μπλε νερών, διπλάσιο σε μέγεθος από τα αλλά, έρχεται να τραβήξει εξ’ ολοκλήρου την προσοχή μου, σαν να ήταν μόνο “αυτός” παρόν στην πράξη που εκτυλίσσεται και εγώ ένας απλός θεατής που θαυμάζει με δέος αυτό που η φύση χαρίζει στο βλέμμα του…
Χωρίς δεύτερη σκέψη παίρνω ανάσα και βουτάω στο “όνειρο”! Δυο-τρεις γεμάτες πεδιλιές μέχρι να υπερνικήσω τη θετική πλευστότητα και αφήνομαι στο μπλε… Ο γίγαντας μαζί με τα υπόλοιπα ψάρια αρχίζει να βυθίζεται ομαλά προς την άβυσσο. Προσπαθώντας να παραμείνω όσο το δυνατόν πιο αθόρυβος και συνάμα να μη χάσω το μεγάλο ψάρι απ’ τα μάτια μου, πλανάρω παράλληλα και απομακρυνόμενος από αυτό με την ελπίδα να του κινήσω την περιέργεια.
Η τεχνική μου φαίνεται να αποδίδει στα μικρότερα ψάρια τα οποία στρέφονται προς το μέρος μου και πλησιάζουν προοδευτικά. Δεν θα ήταν άσχημα ένα ψάρι πάνω από 15 κιλά να κοσμεί το ψυγείο μας στην επιστροφή… Μόνο που ο γίγαντας είναι εκεί, απομακρύνεται σταδιακά αλλά δεν έχει χαθεί ακόμη απ’ το οπτικό μου πεδίο.
Αδιαφορώντας λοιπόν για τα μικρότερα ψάρια κινούμαι με τη βοήθεια της αρνητικής πλευστότητας προς την πιθανή πορεία του ψαριού. Και αυτή είναι η στιγμή που κάθε ψαροντουφεκάς έχει ονειρευτεί και εύχεται να ζήσει… Ο μεγάλος μάης αλλάζει πορεία 180 μοιρών και αρχίζει να πλησιάζει. Τα μάτια μου εξαπολύουν φλόγες αλλά διατηρώ την ψυχραιμία μου! Το μεγάλο ψάρι έρχεται απ’ το πλάι διστακτικά να με περιεργαστεί κι αμέσως “κεφαλώνει”!
Γητευτής και γητεμένος απ’ το θέαμα στέκω μετέωρος σαν αιθερικό στα μεσόνερα καρτερεύοντας τον αδάμαστο θηρευτή. Το ψάρι δύσπιστο για τις προθέσεις του απρόσκλητου επισκέπτη, στρέφει και πάλι ελαφρώς στο πλάι αλλά δίχως να απομακρυνθεί. Αυτή είναι η ευκαιρία μου! Τεντώνω το μακρύ τουφέκι ευθυγραμμίζοντας την άκρη της βέργας με το ψάρι και πατώ τη σκανδάλη! Παύση… Σαν να σταμάτησε ο χρόνος. Κλάσματα δευτερολέπτου που μοιάζουν αιώνες μέχρι να συνειδητοποιήσω τι συμβαίνει…
Το ψάρι ακάθεκτο συνεχίζει την πορεία του στο μπλε σαν να μην έχει προηγηθεί τίποτα από τα παραπάνω. Κι όμως, η 7αρα βέργα έχει πλήξει το γίγαντα σε καίριο σημείο (στο ύψος απ’ τα βράγχια και κέντρο). Ανακουφισμένος βλέποντας τη βέργα να έχει διαπεράσει το ψάρι και το φτερό να παραμένει ανοιχτό, επιστρέφω στην επιφάνεια λύνοντας το μουλινέ και αγαντάροντας προσεκτικά. Ενημερώνω το ζευγάρι μου πως στην άκρη της βέργας βρίσκεται το μεγάλο του κοπαδιού ενώ αυτός προετοιμάζεται για το δευτέρωμα.
Μέχρι εκείνη τη στιγμή το ψάρι δεν έχει δείξει ακόμη τις δυνάμεις του. Ο Κώστας καταδύεται και τότε το μεγάλο μαγιάτικο αποφασίζει να μου κάνει μια μικρή επίδειξη της πελαγίσιας του δύναμης! Οι “πατητές” διαδέχονται η μια την άλλη ενώ τα λίγα μέτρα που του είχα κερδίσει επιστρέφονται σ’ αυτό! Το ψάρι παρότι καλά χτυπημένο αρνείται να παραδοθεί βαθαίνοντας κι άλλο, με αποτέλεσμα η πρώτη απόπειρα για δευτέρωμα να πάει στράφι. Γρήγορη αλλαγή χεριών όπλου και σχοινιού μουλινέ με τον Κώστα, δυο-τρεις καλές ανάσες και φύγαμε για το “grand finale”!
Με ψυχρό αίμα και αποφασιστικότητα καταφέρνω μια δεύτερη βολή στον αιμόφυρτο γίγαντα ο οποίος και παραδίνεται. Η μάσκα δε μπορεί πλέον να κρύψει τη χαρά στα μάτια μου. Η συγκίνηση μεγάλη όπως πρόσταζε κι ο προορισμός! Κρατώ στα χέρια μου ένα ψάρι τρόπαιο, που για πολλά χρόνια στοίχειωνε τις γαλάζιες σκέψεις μου!
Πηγή: newsit.gr
