Μέσα από τη νηφάλια ματιά της, όπως σκιαγραφείται στη βιογραφία Άννα-Μαρία, Η τελευταία βασίλισσα; της Αλεξάνδρας Στεφανοπούλου, διαγράφεται η σύγχρονη ελληνική Ιστορία.
Από αυτή τη σκοπιά, της ασυνήθιστης οπτικής γωνίας πάνω στα γεγονότα που καθόρισαν εν μέρει το σήμερα, έχει σημασία η πορεία της Άννας Μαρίας.
Ξεκίνησε ως «γλυκό κοριτσάκι» από τη βασιλική οικογένεια της Δανίας, όπως την περιέγραφε ο τρίτος της ξάδελφος και μέλλοντας σύζυγός της Κωνσταντίνος (τρίτα ξαδέλφια με κοινό προ προπάππου τον Χριστιανό Θ).
Ο γάμος τους το 1964, εκείνη 18 ετών
Αναδεικνύεται σε γυναίκα με βασιλικό ήθος, όπως αποδεικνύεται από τον τρόπο που υπομένει την ελληνική περιπέτεια.
Τον αιφνιδιασμό της 21ης Απριλίου, την αγωνία της για τις ώρες που κρατούσαν οι συνταγματάρχες τον σύζυγό της στο Πεντάγωνο, την ταπείνωσή της σε persona non grata από τον πρωθυπουργό της Δανίας, τη δραματική περιπέτεια της 13ης Δεκεμβρίου με την αποτυχημένη προσπάθεια του Κωνσταντίνου να ανατρέψει το στρατιωτικό καθεστώς.
Με αποκορύφωμα το προσωπικό δράμα: η απογοήτευση της μητέρας 21 ετών που χάνει πρόωρα το παιδί που εγκυμονούσε.
Έχει μόλις μεταβεί πρόσφυγας στη Ρώμη (στην προσωρινή κατοικία του πρέσβη) στις 14 Δεκεμβρίου, ύστερα από μια στάση στην Καβάλα, στο υπό ανακαίνιση, παγωμένο ξενοδοχείο Αστήρ όπου διέφυγαν ύστερα από το «αντιπραξικόπημα», με το βρέφος παραμάσχαλα (τον Παύλο) και την τρίχρονη Αλεξία, χωρίς αλλαξιά ρούχα.
Τελικά στη Ρώμη θα βρουν μόνιμη στέγη και στην κατοικία Porta Latina (κοντά στην πρωτεύουσα) την οποία νοικιάζουν θα μεγαλώσουν τα παιδιά τους.
Στη Ρώμη -φωτογραφίες από Royal Chronicles
Εκεί θα γεννηθεί και ο Νικόλαος ενώ η Αλεξία και ο Παύλος μαθαίνουν τα πρώτα τους ελληνικά γράμματα (ας σημειωθεί ότι η βασιλική οικογένεια της Ιταλίας βίωσε μία απρόσκοπτη συνέχεια, συμβίωση και σύμπνοια με τον ιταλικό κοινοβουλευτισμό και έτσι εξηγείται ότι το κράτος πρόσφερε θαλπωρή στο γειτονικό στέμμα).
Στα είκοσι επτά της χρόνια δοκιμάζει μία νέα απογοήτευση όταν το 1973 το (ψευδό) δημοψήφισμα δηλώνει αρνητικό ως προς την επιστροφή του βασιλέα.
Η παραμονή στην Ιταλία δεν έχει πλέον νόημα (για να βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από τις εξελίξεις στην Αθήνα) και έτσι μεταβαίνουν στο Λονδίνο (μαζί με το δάσκαλό τους Ιωάννη Κανελλόπουλο).
Εκεί εξάλλου βρίσκονται ανάμεσα σε συγγενείς -ο Φίλιππος δούκας του Εδιμβούργου θείος του και ο διάδοχος Κάρολος δεύτερος ξάδελφός του.
Ένα χρόνο αργότερα, ο Κωνσταντίνος και η Άννα Μαρία βιώνουν το μεγάλο πλήγμα. Με το επίσημο δημοψήφισμα που προκυρήσει (κατά την επιστροφή του από τη δική του εξορία) ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, το 69,18% του ελληνικού λαού τάσσεται υπέρ της κατάργησης της βασιλείας και de jure καταλύεται το πολίτευμα της βασιλευόμενης δημοκρατίας.
Φωτογραφία της οικογένειας Royal Chronicles
Πολλές ακόμη περιπέτειες (γύρω από την περιουσία στο Τατόι) και πικρίες (όταν ας πούμε ο πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής ζητάει από τον Ολυμπιονίκη Κωνσταντίνο να αποχωρήσει από τη ΔΟΕ), ακόμη μία αποβολή.
Αλλά και χαρές. Η Άννα Μαρία φέρνει στον κόσμο άλλα δύο παιδιά, το 1983 (τη Θεοδώρα) και το 1986 (τον Φίλιππο) σε ηλικία σαράντα ετών.
Σχεδόν δέκα χρόνια αργότερα (την τριφυλλή δεκαετία του 1990) αρχίζει και η εποχή όπου τα φώτα της δημοσιότητας περιλούζουν τους απογόνους της Άννας Μαρίας.
Με ορόσημο τον γάμο στο Λονδίνο του Παύλου με τη Μαρί Σαντάλ, κόρη του πολυεκατομμυριούχου Ρόμπερτ Γουόρεν Μίλερ.
Μαρί Σαντάλ και Παύλος, Λονδίνο 1995
Ορισμένοι θυμούνται ακόμη το νυφικό της, με την υπογραφή του ακμαίου τότε Βαλεντίνο καθώς και την διαμαντένια τιάρα στα μαλλιά της, δώρο από τη βασιλική οικογένεια της Δανίας.
Απέκτησαν τέσσερις γιους και μία κόρη, τη Μαρία Ολυμπία την οποία καταδιώκουν με ασίγαστη μανία οι φακοί των παπαράτσι.
Γάμος Μαρί Σαντάλ και Παύλου
Αίγλη περιβάλλει πλέον τα εκπάγλου καλλονής μέλη της οικογένειάς της, ακόμη και στην Ελλάδα. Ειδικά τον Νικόλα και την όμορφη και πάντα θετική Τατιάνα Μπλάτνικ.
«Οι πρίγκιπες ασκούν πάντα γοητεία. Τους βλέπουμε λίγο σαν τα βασιλόπουλα των παραμυθιών των παιδικών μας χρόνων. Κατά τα άλλα η Τατιάνα Μπλάτνικ, σύζυγος του πρίγκιπα Νικολάου, έχει δηλώσει ότι «μαγειρεύει, πάει στο σoυπερμάρκετ και βγάζει τον σκύλο τους περίπατο» σαν κάθε άλλη αστή», παρατηρεί η Αλεξάνδρα Στεφανοπούλου.
Από συνέντευξη της Τατιάνας Μπλάτνικ στο Βήμα
Από την άλλη, «ουδεμία ατάκα αφήνω περί επιστροφής της βασιλείας. Απλώς ως ιστορικός που είμαι καταγράφω τα γεγονότα», διευκρινίζει η βραβευμένη δημοσιογράφος, βιογράφος και θεατρική συγγραφέας.
«Στην Ελλάδα διώξαμε τον Όθωνα και την επομένη ημέρα φέραμε νέο βασιλιά τον Γεώργιο Α’, κατά τα 50 χρόνια της βασιλείας του οποίου δημιουργήθηκαν οι υποδομές του κράτους και τότε …τον δολοφονήσαμε! Στη συνέχεια κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους ο ελληνικός στρατός με αρχιστράτηγο τον βασιλέα Κωνσταντίνο Α’ απελευθέρωσε τη Θεσσαλονίκη και τα Ιωάννινα, έφθασε στον Εύρο και μετά από ένα χρόνο εξορίσαμε τον Κωνσταντίνο, που τον ξαναφέραμε πίσω μετά από τρία χρόνια για να τον ξαναεξορίσουμε!΄Εξόριστος ήταν και ο Γεώργιος Β΄και τον ξαναφέραμε…», εξηγεί η ίδια.
«Προσωπικά δεν βλέπω ενδεχόμενο νέου πειράματος «ακορντεόν» με την βασιλεία και νομίζω ότι ούτε και τα μέλη της βασιλικής Δυναστείας επιδιώκουν τέτοιους στόχους».
Συνθέτει μία ιδιαίτερα εμπεριστατωμένη βιογραφία, με την ενδελεχή επιμονή του ιστορικού επιστήμονα πάνω στις σημαίνουσες ψηφίδες της ιστορίας.
Ένα πόνημα που ενίοτε διαβάζεται και ως δραματοποιημένη ιστορία, non fiction novel.
Θαρρεί κανείς ότι παρακολουθεί μέσα από μία κάμερα στιγμιότυπα όπως τη στιγμή του «αντιπραξικοπήματος» τον Δεκέμβριο του 1967, που «η Άννα Μαρία είναι πιο ήρεμη επειδή έχει απόλυτη εμπιστοσύνη στον βασιλέα. Ο Κωνσταντίνος είναι σε υπερένταση».
Και τότε που ανακοίνωσε το πρώτο τους Πάσχα στα Γιάννενα τον Απρίλιο του 2003 και «οι ερωτήσεις πέφτουν βροχή»:
«Σε ποιο αεροδρόμιο θα προσγειωθούν; Σε ποια πόλη θα κάνουν Ανάσταση; Πού θα μείνουν;»…
Φεύγοντας αστραπιαία από το Τατόι στις 10.25 το πρωί, η Άννα Μαρία στέκεται στην είσοδο του Ανακτόρου φορώντας γούνινο παλτό βιζόν -μια εντελώς κινηματογραφική εικόνα.
Όταν δεκάξι ώρες μετά τα ξημερώματα φεύγουν για τη Ρώμη, «είναι όλοι βρεγμένοι ως το κόκκαλο» και ο θόρυβος από την προσγείωση στον βρεγμένο διάδρομο «ανατριχιαστικός».
Royal Chronicles
Η αγάπη της Άννας Μαρίας παραμένει απαρασάλευτη.
«Έχει επανειλημμένως δηλώσει ότι την έχει μαγέψει η θάλασσα και το φως του ήλιου» καθώς και «ότι νοσταλγεί τα νησιά και το Αιγαίο αλλά πουθενά δεν διάβασα ότι νοσταλγεί τον θρόνο της στην Ηρώδου Αττικού», δηλώνει σήμερα η συγγραφέας.
Χαρακτηριστική η συγκινητική (έως και μεγαλειώδης) φράση της Άννας Μαρίας στον Χρήστο Ζαμπούνη: «μιλάω άλλες ξένες γλώσσες όχι ΚΑΙ άλλες ξένες γλώσσες»…
«Ναι, μου έχουν πει ότι μέσα στο σπίτι… απαγορεύονται οι ξένες γλώσσες! Όλοι μιλούν Ελληνικά».
Όπως παρομοίως αισθάνονται αρκετοί Έλληνες του εξωτερικού.
Πηγή: mononews.gr
