Δεν είναι λίγες οι εργαζόμενες μαμάδες που έχουν μικρά (ή και μεγαλύτερα) παραπονάκια από τον άντρα τους. Αυτή η μαμά τα συγκεντρώνει σε ένα γράμμα που πολλές από εσάς θα θέλατε να στείλετε στον δικό σας άντρα…
«Αγαπητέ σύζυγε,
Σ’αγαπώ. Σ’αγαπώ με όλο μου το είναι. Αλλά άκουσέ με –είμαι κουρασμένη! Είναι κουρασμένο το μέσα μου! Με καταλαβαίνεις; Δεν έχει νόημα καν να σκεφτώ μέχρι που φτάνει το επίπεδο κούρασής μου, γιατί δεν έχω το κουράγιο ούτε τις σκέψεις μου να βάλω σε σειρά. Είμαι στραγγισμένη. Εξοντωμένη. Εξαντλημένη. Εξουθενωμένη. Τόσο πολύ κουρασμένη.
Με κοιτάζεις λες και είμαι εξωγήινη που το έσκασε από το φρενοκομείο. Είμαι εργαζόμενη μαμά –μία ομάδα που δεν συγκρίνεται με άλλη. Κουβαλάω τις βαθιά ριζωμένες τύψεις του να μην είμαι στο σπίτι κάθε μέρα με τα παιδιά μας, όπως κάνουν οι «καλές» μαμάδες.
Ξέρω ότι οι μαμάδες που δεν δουλεύουν, στην πραγματικότητα κάνουν πιο δύσκολη δουλειά. Απλά δεν είμαι φτιαγμένη για να μένω στο σπίτι με αυτόν τον τρόπο. Για εμένα το να πηγαίνω στην δουλειά κάθε μέρα είναι κάτι σαν μίνι-διακοπές, παρόλο που και εκεί εργάζομαι σκληρά. Νιώθω, όμως, άξια και χρήσιμη στο επάγγελμά μου.
Η θεμελιώδης ανάγκη της συμβολής του μισθού μου στην οικογένειά μας, υπολείπεται μπροστά στο γεγονός ότι πράγματι αγαπώ την δουλειά μου. Θέλω τα παιδιά μου να δουν ότι είναι καλό να εργάζεσαι σκληρά. Να προετοιμαστούν καλύτερα για όταν έρθει η ώρα. Αυτό τουλάχιστον λέω στον εαυτό μου. Ωστόσο, δεν παύει να υπάρχει και η μάχη με τις τύψεις που νιώθω επειδή δεν είμαι εκεί μαζί τους. Και δεν σταματά ποτέ.
Πρόσεξέ με: Δεν πιστεύω ότι είσαι κακός σύζυγος ή κακός μπαμπάς. Το αντίθετο μάλιστα –είσαι πολύ καλύτερος από τους περισσότερους μπαμπάδες που ξέρω. Είσαι ο Ρωμαίος μου, ο ιππότης μου, ο μπαμπακούλης. Σε παρακαλώ μην προσπαθείς να “επιδιορθώσεις” την κούρασή μου, προσπάθησε όμως (και αυτό το “όμως” είναι μεγάλο) να διευκολύνεις το βάρος μου με πρακτικούς τρόπους.
Όταν με βλέπεις να έρχομαι από το αυτοκίνητο κουβαλώντας φακέλους της δουλειάς, σχολικές τσάντες, τις χειροτεχνίες των παιδιών και σακούλες του σούπερ μάρκετ, μπορείς να δώσεις ένα χεράκι. Και ειλικρινά, μπορείς σε παρακαλώ να έχεις εσύ τον νου σου για το πού βρίσκονται τα κλειδιά και το πορτοφόλι σου; Θα με διευκολύνεις τρομερά.
Έχω και ένα άλλο θέμα: Είμαι μόνη. Η εργαζόμενη γενιά των σημερινών μαμάδων-συζύγων νιώθει μοναξιά. Οι περισσότερες φίλες μου έχουν λίγο-πολύ τις ίδιες επαγγελματικές υποχρεώσεις με εμένα, κάθε μέρα, κι έτσι καμία μας δεν έχει χρόνο να βρεθούμε πια. Πάνε οι μέρες που δίναμε ραντεβού για μανικιούρ και καφέ. Στις σπάνιες περιπτώσεις που καταφέρνουμε να πιούμε ένα κρασί φορώντας όλες μαζί τις πυτζάμες μας, νιώθουμε ασφαλείς, νιώθουμε οικεία, φυσιολογικά.
Κατάλαβε, σε παρακαλώ, ότι η μοναξιά είναι ο εχθρός μου. Χρειάζομαι τις φίλες μου, οπότε στήριξέ με σε αυτό. Πίεσέ με να βγω από το σπίτι, να θυμηθώ τι σημαίνει ελευθερία.
Αυτό, όμως, αγάπη μου σημαίνει ότι θα πρέπει να είσαι εσύ εκεί, για να μπορέσω εγώ να λείψω. Ξέρω ότι θέλεις να σου αφήσω λίστα με όσα πρέπει να κάνεις όταν λείπω, δεν βλέπεις όμως ότι είμαι τόσο κουρασμένη που ούτε αυτό δεν μπορώ να κάνω σωστά; Τέλος πάντων, αν αυτή είναι η μόνη μου ελπίδα, θα κάνω το καλύτερο που μπορώ.
Κάνε ένα μπάνιο τα μικρά μας τερατάκια, βάλε τους να φάνε, βοήθα τα με τα διαβάσματά τους, διάλεξε τα ρούχα τους για την επόμενη μέρα λαμβάνοντας υπ΄όψιν αν έχουν κάποια γιορτή ή κάποια δραστηριότητα μετά. (Μη στέλνεις την κόρη μας με φούστα στο σχολείο τη μέρα που έχει γυμναστική, για όνομα του Θεού!) Φτιάξε τον Πύργο του Άφειλ από χαρτόνι και γκλίτερ. (Παρεμπιπτόντως όποιος εφηύρε το γκλίτερ δεν πρέπει να σκέφτηκε ποτέ πόσα δεινά προκάλεσε στην ανθρωπότητα). Βεβαιώσου ότι έχουν βουρτσίσει τα δόντια τους και διάβασέ τους ένα βιβλίο. Μίλα για ό,τι τους έρθει να συζητήσουν επισταμένως την ώρα του ύπνου. Και, σε ό,τι έχεις ιερό, κάνε τα όλα αυτά στο πρόγραμμά τους ώστε να καταφέρουν να κοιμηθούν αρκετές ώρες! Διαφορετικά, το τίμημα που θα πληρώσουμε την επόμενη μέρα με την γκρίνια που θα προκαλέσει η κούρασή τους θα είναι μεγάλο. Το φρενοκομείο θα μας φαίνεται παράδεισος συγκριτικά με τα κλάματα και τα ουρλιαχτά τους.
Στη συνέχεια, πήγαινε να μαζέψεις την κουζίνα, βάλε φαγητό στον σκύλο, ετοίμασε το κολατσιό της επόμενης μέρας, άπλωσε τα ρούχα που έχουν πλυθεί από το πρωί και κοντεύουν να μουχλιάσουν και έχε τον νου σου να τα φέρεις μέσα αν πιάσει αέρας ή βροχή. Αν τυχόν έχουν μυρίσει άσχημα από τόσες ώρες στο πλυντήριο, βάλε άλλη μία πλύση και άπλωσέ τα όταν θα είναι έτοιμα.
Ξέρω, είμαι ψυχαναγκαστική με κάποια θέματα και προσπαθώ να το διορθώσω. Θα προσπαθήσω, επιστρέφοντας από τον καφέ με τις φίλες μου, να μην κριτικάρω όλα αυτά που έκανες ή δεν έκανες όσο έλειπα. Τι πειράζει κι αν τα παιδιά έφαγαν μακαρόνια με προχθεσινές πατάτες; Υδατάνθρακες ο-λέ! Ξέρω ότι ήταν δύσκολο, κουραστικό, με πολλές φωνές, και είμαι ευγνώμων που συνέβαλες, καλέ μου.
Οι τελευταίες μου σκέψεις είναι οι εξής: Έχω τόσα πολλά στο μυαλό μου και νιώθω ότι δεν κάνω τίποτα σωστά. Σε κάθε τομέα της ζωής μου δίνω το 60% του εαυτού μου. Αυτό στο σχολείο παίρνει κακό βαθμό –λίγο πάνω από τη βάση. Αποτυγχάνω. Εσύ δεν θα είχες τα κακά σου χάλια αν έπαιρνες συνεχώς κακούς βαθμούς;
Αυτά είναι όσα είχα να πω και ξέρω ότι δεν είναι ευχάριστα. Θα προσπαθήσω από αύριο να στοχεύσω για καλύτερο βαθμό. Ίσως να μην τα καταφέρω, αλλά μπορείς τουλάχιστον να μου πεις ότι τα πάω μια χαρά; Μπορείς να με ενθαρρύνεις λίγο στις προσπάθειές μου να είμαι μαμά, στην δουλειά μου, και στη συμβολή μου στην οικογένειά μας;
Σε εσένα αποζητώ την ξεκούραση. Το να με φροντίσεις σωματικά. Δεν αναφέρομαι στο σεξ (βασικά, θα μπορούσαμε, αν η διάθεση είναι η κατάλληλη). Αλλά να μου ετοιμάσεις ένα αφρόλουτρο μία στο τόσο, να μου ανάψεις κανένα κερί και να με αφήσεις μόνη μου, να ηρεμήσω, έστω για 20 λεπτά. (Εξάλλου, το δικαιούμαι και εγώ, έπειτα από τόσες ώρες που περνάς εσύ καθημερινά στον θρόνο σου!) Χαμήλωσε λίγο τα φώτα, λοιπόν, και βάλε μου απαλή μουσική. Κάνε μια προσπάθεια να γίνεις λίγο ρομαντικός. Όμως, μη μου θυμώσεις αν ξαπλώσω στο κρεβάτι και αποκοιμηθώ σχεδόν αμέσως.
Θα ήθελα πολύ να συνεχίσουμε να μιλάμε για όλα αυτά, αλλά πρέπει να γυρίσω στη δουλειά. Έπειτα έχω να σκουπίσω ένα μικρό ποπουδάκι, να τσεκάρω emails, να τελειώσουμε τις ασκήσεις των μαθηματικών και πολύ δρόμο ακόμα μέχρι να έρθει η ώρα του ύπνου.
Με αγάπη,
Η εργαζόμενη γυναίκα σου.»
Πηγή: mama365.gr
